παραβλήδην

Α

επίρρ.

1. με πλάγιο, ειρωνικό ή σκωπτικό βλέμμα και, γενικά, με πλάγιο τρόπο ή με κακία («ἐπειρᾱτο... ἐρεθιζέμεν Ἥρην κερτομίοις ἐπέεσσι, παραβλήδην ἀγορεύων», Ομ. Ιλ.)

2. για αντίρρηση ή για απάντηση

3. παράλληλα

4. με παραβολές.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + βλήδην «ριχτά, πεταχτά» (< θ. βλη-πρβλ. ἐ-βλή-θην, παθ. αόρ. τού βάλλω)].